முகம் நிமிரும் நொடி...

இத்தனை தூரம் உருண்ட போதிலும்

இருமலைகள் கடந்த போதிலும்

பிரிவுபயம் காரணமாய் பெருமூச்சாய்

போகாமல் மௌனமான சக்கரக்காற்று...

இருகைகளும் அவளிடுப்பை சுற்றும்

தவம் பலித்த மகிழ்ச்சியில்

ஒற்றை காலை தரை பதித்து

ஒரு பக்கமாய் சரிந்தது அவ்வண்டி

அவள் கைப்பட்ட வாக்கியம் ஒன்று

கம்பிவழி மின்சாரமாய் காதடைந்து

கவியும் இசையும் கலந்த

பாடலாய் அவளிதயத்தில் இறங்கியது

மேற்புறமாய் முகம் தூக்கும்போது

வலப்புறமாய் தன்முகம் திருப்ப

தயாராய் இருந்த கணத்திலெடுத்த

புகைப்படம்தான் நீங்கள் மேலே பார்த்தது.....

சிறு ஒளி ! பெரு மகிழ்ச்சி !!

கடல்தாயின் கருவில் உதித்து

அலைமடியில் மெதுவாய் தவழ்ந்து

மணலேறி மரமேறி உச்சிவந்த

கானல்நீர் வெளிச்சம்

வானத் திரை தினம்விலக்கி

அங்குமிங்கும் ஆடும் குழந்தைக்கு

உண்ணுஞ் சோறின் நிறங்காட்டும்

கண்குளிரும் வெளிச்சம்

காற்று வந்து கலைத்திடுமென

அவசரத்தில் மேல்நோக்கி பெய்த

மேக மழை துளிகளின்

கண்ணுறுத்தா வெளிச்சம்

உலகம் போற்றும் இவ்வெளிச்சங்கள்

ஒன்றுமில்லை ! பிறந்த நாளில்

காதலியின் மகிழ்முகம் காட்டி

மரித்துவிட்ட மெழுகுவர்த்தியின் முன்பு....